#soma ...

Ah benim 15 yaşındaki kardeşim... Senin sokaklarda top sektiriyor olman lazımdı şimdi... Ölümle ne işin vardı? Bir ananın kınalı kuzusuydun... Bir çocuğun kahramanıydın... Bir kadının aşkıydın... Kardeşlerimizdiniz...

Nasıl kederliyim..Hayat dursun zaman dursun herşey dursun. O sayı 201 iken 205 oldu...Korkuyorum,korkuyoruz.. Millet olarak bunun vebalini nasıl taşıyacağız. Başımızdaki bu insanlarda nasıl bir vicdan var ki hala oturabiliyorlar koltuklarında?!

Kızgınım.. Ailesinin karnına bir lokma helal ekmeği koymak için, bin canlar bile bile ölüme gidiyor hergün, biliyorum gideceklerde... Ah o ekmek kavgası... Birileri daha fazla yaşasın, daha çok kazansın, daha çok keyif sürsün diye alınmayan önlemler... Yiten canlar,yıkılan hayaller, aileler,umutlar... Ve arkasında bıraktığı yas dolu bir millet...

Biliyorum değişen bir şey olmayacak. O insanlar ufak cezalar ödeyip, ailelere komik paralar verip yine keyiflerini,saltanatlarını sürmeye devam edecekler. O insanlar yine mecbur kalıp, yerin kilometrelerce altına girip çalışacaklar. Yine unutulacak.. Siyasi partiler çıkıp iki üç nara atacaklar. Bir kaç ay içinde acılar içimize taş gibi oturacak ama değişen bir şey olmayacak.

1 poşet kömüre oy verildi, 1 poşet kömür uğruna ölündü...

Onlar yine koltuklarında...

Ölen işçi şehitlerimize Allah'tan rahmet dilerim. Ailelere,arkadaşlarına ve bizlere sabır... Yaralılar en kısa sürede şifa bulur inşallah.. Çok,çok üzgünüm bugün...İyimser düşünüp, inanıp ölümlerin artmaması için dua ediyorum...

Başımız Sağolsun...